-
1 pióro
сущ.• пена• перо• плюмаж• пёрышко• ручка* * *piór|o☼ перо;\pióroа lotne маховые перья; wieczne \pióro авторучка; \pióro kulkowe шариковая (авто)ручка; władać \pióroem перен. владеть пером; \pióro wiosła перо весла
* * *сперо́pióra lotne — маховы́е пе́рья
wieczne pióro — автору́чка
pióro kulkowe — ша́риковая (авто)ру́чка
władać piórem — перен. владе́ть перо́м
pióro wiosła — перо́ весла́
См. также в других словарях:
pióro — n III, Ms. piórze; lm D. piór 1. «wytwór naskórka ptaków składający się z części dolnej (dudki) i górnej (stosiny), z której wyrastają w dwie strony gęste promienie, tworzące tzw. chorągiewkę; w lm upierzenie» Pióra ptasie puchowe, pokrywowe.… … Słownik języka polskiego
pióro — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. piórze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojedynczy element naturalnego okrycia ciała ptaka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pióra z ogona. Pióra kury, koguta. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiosło — n III, Ms. wiośle; lm D. wiosłoseł «drewniany drąg zakończony z jednej strony płaską łopatką zanurzaną w wodzie, z drugiej rękojeścią lub mający łopatki na obu końcach; służy do nadawania łodzi biegu i kierunku» Dwupióre wiosło kajaka. Pióro… … Słownik języka polskiego
